yşarat

[yşa:rat]

1) Içki duýgyny aňlatmak üçin edilýän ýüz, göz, el we ş. m. hereketi, üm.

∙ Ajap gapdalynda ejediniň bardygyny Baýrama yşarat bilen düşündirdi. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

∙ Sapanyň işaraty bilen ol galan suwy hem çukanaga guýdy. (N. Esenmyradow, Ýaş Naturalist)

2) Dialektal söz seret ýigrenji

∙ Bar gid-ä, yşarat!